Θα είμαι λιτός και -θέλω να πιστεύω- απέριττος.Όλοι μας -συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος- χαρακτηρίζουμε τον ΑΟ Χανιά ως «ιστορικό», ως ομάδα με βαριά φανέλα, ως μια από τις πιο ιστορικές ομάδες στην Κρήτη και άλλου τέτοιου είδους κοσμητικά.Σύμφωνοι, είναι ομάδα που έχει γράψει κάποιες σημαντικές σελίδες ιστορίας του κρητικού ποδοσφαίρου, είναι ένα από τα πιο «επιφανή» σωματεία στην Κρήτη-αυτό εξάλλου το λένε εχθροί και φίλοι-, όμως έχει περάσει πάρα πολύς καιρός από την τελευταία φορά που επιβεβαιώθηκε κάτι τέτοιο.Ίσως, από τότε που πήρε το πρωτάθλημα Δ' εθνικής, το 1993 (με δεύτερο τον Εργοτέλη).



Δεν θα ανατρέξουμε στο παρελθόν, η ομάδα αυτή όμως θέλει να αποδείξει, καταρχάς στον ίδιο της τον εαυτό, ότι η φανέλα της είναι βαριά.Την Κυριακή 18 Απριλίου και ώρα 5, στο εθνικό στάδιο Χανίων, η ομάδα αυτή που θα έχει όλη την πόλη στο πλευρό της (εντός και εκτός σταδίου) καλείται να βάλει την υπογραφή της σε ένα νέο συμβόλαιο στην ιστορία της, το οποίο θα αποτελέσει την αφετηρία της αναγέννησής της.Δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε αντίθετο αποτέλεσμα.Θεωρούμε μοναδική ευκαιρία και συγκυρία, αυτό που συμβαίνει την Κυριακή.Εκεί ταυτόχρονα, θα φανεί και θα αποδειχθεί ότι η φανέλα της είναι βαριά.



Η βαριά φανέλα αποκτάει.βάρος από τα κατορθώματα του παρελθόντος, ΤΡΕΦΕΤΑΙ όμως από τις επιτυχίες του παρόντος και από τους στόχους που τίθενται για το μέλλον, ειδάλλως η φανέλα θα φθίνει .Δεν το θέλουμε αυτό, έτσι δεν είναι..;



Bασίλης Φουντουλάκης